1. "dönüp ardıma bakıyorum
    yoksun sen
    ey sanat! her şeyi hayata dönüştüren"

    (bkz: yalnız bir opera - murathan mungan)

    isminin aksine sadece bir yalnızlık şiiri değil bana kalırsa. hayat şiiri. hepimizin hikayesi. hepimizin başlayıp biten, sonra yeniden başlayan o bambaşka ama esasında aynı hikayesi.
  2. youreads olarak attila ilhan'ı andığımız bu gecede şu sözler bir kez daha hatırlatmıştır kendini bana:

    "doğumdan öncesini yaşıyorum
    henüz belli olmadı kimliğim
    vücudunu arıyor ruhum
    bir yerde atomun çekirdeğiyim
    bir yerde artı sonsuzum" ^:artı sonsuz^
  3. "dün sabaha karşı kendimle konuştum
    ben hep kendime çıkan bir yokuştum
    yokuşun başında bir düşman vardı
    onu vurmaya gittim kendimle vuruştum"

    (bkz: do - özdemir asaf)
  4. "eğer sisler bulvarı olmasa
    eğer bu şehirde bu bulvar olmasa
    sabah ezanında yağmur yağmasa
    şüphesiz bir delilik yapardım
    hiç kimse beni anlayamazdı
    on beş sene hüküm giyerdim
    dördüncü yılında kaçardım
    belki kaçarken vururlardı"